Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
kürə — I (Kürdəmir, Mingəçevir, Oğuz) manqal II (Ağbaba, Cəbrayıl, Füzuli, Kürdəmir, Qax, Salyan, Oğuz) 1. qulaqlı (Cəbrayıl, Füzuli, Kürdəmir). – Qara kürə şişəyimiz dünən qoçə:lifdi (Cəbrayıl); – O sarı kürə qoynu sa: verrəm (Kürdəmir) 2. b a x kərə… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
dovşan — is. 1. Gəmiricilər dəstəsindən qabaq ayaqları dal ayaqlarından qısa, uzun və dik qulaqlı, dodağı yarıq kiçik heyvan. Dovşanlar otla və bitki ilə keçinir. Dovşan əti dadsız olur. – Dovşanın gümanı ayaqlarına gələr. (Ata. sözü). 2. məc. Qorxaq,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dəmiryolçu — is. Dəmiryol nəqliyyatı işçisi. Sifətini qulaqlı papaq altında gizlətmiş dəmiryolçu qarşımdan ötürdü. M. C.. <Qədirin> əynində dəmiryolçu pencəyi var idi. Ə. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gavahın — is. Kotanın, xışın torpaq layını altdan kəsən kəsici hissəsi. Alı kişi enib, şumdan gavahını çıxarıb xışın qulaqlı kötüyünə çaldı. S. R.. <Nəcəfalı:> Saxlayın, a bala, kotan ilişdi, gavahını qıracaqsınız. B. Bayramov … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gizlətmək — f. 1. Başqasının görməməsi, tapmaması üçün gizlin yerdə saxlamaq, gizlin, gözdən uzaq yerə qoymaq. Kəndlilər . . qorxularından uşaqları gərmə qalaqlarının içində gizlədib uçitelə deyiblər ki, bizim kənddə heç qədimdən uşaq olmaz. C. M.. <Səfər … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
palazqulaq — sif. 1. Qulaqları çox yekə olan; iriqulaqlı, yekəqulaqlı. Palazqulaq adam. 2. məc. dan. zar. İri kağız pula zarafatla verilən ad. Palazqulaq iyirmibeşlik. – Bir palazqulaq yüzlük <məhkəməyə>, bir palazqulaq yüzlük də pristavın ovcuna basdıq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qalxanqulaq — sif. Yekəqulaq, qulaqları böyük; iri qulaqlı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
uzunqulaq — 1. sif. Qulaqları uzun olan, uzun qulaqlı. Uzunqulaq tula. 2. is. evf. Eşşək. <Aslanın> dünya malından bir uzunqulağı, bir də . . iki keçidən başqa heç bir şeyi yox idi. C. C.. Camal kişi yedəyində odun yüklü at, uzunqulaq həyətə girdi. Ə.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yarımkürk — is. Uzun olmayan kürk, qısa kürk. Qoyun dərisindən tikilmiş yarımkürk. – <Cavad> ayağa qalxdı, yarımkürkünün döşünü düymələdi, dirəkdən asdığı qulaqlı papağını başına qoydu. . Ə. Vəl … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
